Francuski predsjednik Emmanuel Macron potvrdio je ovih dana da Francuska planira priznati palestinsku državu u roku od nekoliko mjeseci i da bi taj potez mogla poduzeti na konferenciji Ujedinjenih nacija u junu, usmjerenoj na rješavanje izraelsko-palestinskog sukoba.  

Dodao je da bi zauzvrat neke zemlje Bliskog istoka mogle formalno priznati Izrael. Palestinska uprava pozdravila je objavu kao “korak u pravom smjeru”.

Uslijed izraelskog nastavka rata u Gazi, deset zemalja – Meksiko, Armenija, Slovenija, Irska, Norveška, Španija, Bahami, Trinidad i Tobago, Jamajka i Barbados – formalno su priznali državu Palestinu, što odražava rastuću međunarodnu podršku.

Priznavanje Palestine jača njen globalni položaj, poboljšava njenu sposobnost da izraelske vlasti pozove na odgovornost za okupaciju i vrši pritisak na zapadne sile da djeluju u skladu s rješenjem o dvjema državama.

Trenutno je Palestinu kao suverenu državu priznalo 147 od 193 države članice UN-a, što predstavlja 75 posto međunarodne zajednice. Priznaje je i Sveta Stolica, upravno tijelo Katoličke crkve, odnosno Vatikan, koji ima status posmatrača pri UN-u.

Dana 15. novembra 1988. godine, u ranim godinama prve Intifade, Yasser Arafat, predsjednik Palestinske oslobodilačke organizacije, proglasio je Palestinu nezavisnom državom s Jerusalemom kao glavnim gradom.

Nakon objave, više od 80 zemalja priznalo je Palestinu kao nezavisnu državu, uz snažnu podršku globalnog juga, uključujući nacije u Africi, Aziji, Latinskoj Americi i arapskom svijetu.

Većina evropskih zemalja koje su priznale Palestinu u to vrijeme učinile su to kao dio bivšeg sovjetskog bloka.

Nekoliko godina kasnije, 13. septembra 1993, prvi direktni razgovori između Palestinaca i Izraelaca doveli su do potpisivanja Sporazuma iz Osla, koji je trebao donijeti palestinsko samoodređenje u obliku palestinske države uz Izrael. To se nikada nije dogodilo.

Krajem 1980-ih i početkom 1990-ih, još dvadesetak zemalja je priznalo Palestinu, a zatim još 12 između 2000. i 2010. godine, uglavnom iz Afrike i Južne Amerike. Do 2011. sve afričke zemlje, osim Eritreje i Kameruna, priznale su Palestinu.

Godine 2012. Opća skupština Ujedinjenih nacija glasala je velikom većinom (138 za, devet protiv, 41 suzdržan) za promjenu statusa Palestine u “državu posmatrača nečlanicu”, a 2014. Švedska je postala prva zemlja u Zapadnoj Evropi koja je priznala Palestinu.

Dana 22. maja 2024. godine, Norveška, Irska i Španija su redom objavile da priznaju Palestinu prema granicama prije 1967. s istočnim Jerusalemom kao glavnim gradom. Kao odgovor, Izrael je opozvao svoje ambasadore iz te tri evropske zemlje i obećao proširiti ilegalna naselja na okupiranoj Zapadnoj obali kao kaznu. 

Dana 4. juna, Slovenija je postala posljednja evropska zemlja koja je priznala palestinsku državu. Druge evropske nacije, poput Malte i Belgije, raspravljaju o tome hoće li i kada priznati palestinsku državnost.

Nijedna od zemalja G7 – Kanada, Francuska, Njemačka, Italija, Japan, Ujedinjeno Kraljevstvo ili Sjedinjene Američke Države – do današnjeg dana nisu priznale palestinsku državu.