Administracija Donalda Trumpa poslala je Evropi nedvosmislenu poruku: Prepušteni ste sami sebi.

Tokom tri vrtoglava mjeseca, Bela kuća je preokrenula decenije američke spoljne politike, najavila povlačenje svog prisustva sa kontinenta i zatražila brzo okončanje rata u Ukrajini – čak i ako bi to značilo da Ukrajina mora da prepusti dio svoje teritorije Moskvi.

Nova realnost je nešto na šta se Evropa tek treba da navikne, piše CNN. Ali 80 godina nakon što su američki i evropski saveznici primorali nacističku Njemačku na kapitulaciju, budućnost u kojoj je kontinent prepušten sam sebi u odbrani od ruske prijetnje više nije hipotetička.

„Evropa je 80 godina živela u situaciji u kojoj se mir podrazumijevao. I očigledno se činilo da je mir dolazio besplatno“, rekao je Roberto Čingolani, bivši italijanski ministar, a sada generalni direktor evropskog odbrambenog giganta Leonardo, za CNN prilikom nedavne posete sedištu kompanije u severnoj Italiji.

„Sada, iznenada, nakon invazije na Ukrajinu, shvatamo da se mir mora braniti“. 

U posljednjih nekoliko godina, Velika Britanija, Francuska i Nemačka počele su da ulažu sredstva u svoje zastarjele vojske, nakon zastoja u potrošnji sredinom 2010-ih.

Međutim, moglo bi proći još nekoliko godina dok se efekti tih ulaganja ne osete na prvoj liniji. Broj vojnika, količina naoružanja i borbena spremnost u Zapadnoj Evropi opali su od kraja Hladnog rata.

„Visok nivo iscrpljenosti u ratu u Ukrajini bolno je ukazao na trenutne slabosti evropskih zemalja“, napisao je Međunarodni institut za strateške studije, tink-tenk sa sjedištem u Londonu, u svom direktnom pregledu evropskih snaga prošle godine.

Države bliže ruskoj granici se kreću brže. Trampova administracija je pozdravila Poljsku kao uzor.

„Poljsku vidimo kao uzornog saveznika na kontinentu: voljnu da investira ne samo u njihovu odbranu, već i u našu zajedničku odbranu i odbranu kontinenta“, rekao je ministar odbrane SAD Pit Hegset u Varšavi tokom prvog evropskog bilateralnog sastanka tokom Trumpovog drugog mandata.

Ali ažurnost Poljske u izdvajanju za odbranu ima više veze sa njenim sopstvenim, generacijama starim tenzijama sa Rusijom nego sa željom da se zasluži mjesto u Trumpovoj milosti.

Varšava i Vašington su u sukobu u Ukrajini. Poljska je godinama upozoravala Evropu na prijetnju koju predstavlja Rusija, i nepokolebljivo je podržavala svog susjeda dok brani teritoriju od Putinovog napredovanja.

Danas se većina američkih kopnenih i vazdušnih baza nalazi u Nemačkoj, Italiji i Poljskoj.

Američke baze u centralnoj Evropi predstavljaju protivtežu ruskoj prijetnji, dok mornaričke i vazdušne lokacije u Turskoj, Grčkoj i Italiji podržavaju misije na Bliskom istoku.

Te lokacije predstavljaju „ključni temelj za NATO operacije, regionalno odvraćanje i globalnu projekciju moći“, navodi vašingtonski Centar za analizu evropske politike (CEPA), tink-tenk specijalizovan za evropska pitanja.

Međutim, najvažnije sredstvo odvraćanja koje Evropa drži jesu njene nuklearne bojeve glave.

Tokom ranih faza ruskog rata, predsednik Vladimir Putin je više puta izazivao uzbunu širom sveta nagovještavajući upotrebu nuklearnog oružja. Taj strah je splasnuo nakon što je rat zaglibio na istoku Ukrajine.

Ali nuklearno odvraćanje je oblast na kojoj Evropa u velikoj meri zavisi od SAD-a.

Britanija i Francuska – dvije evropske zemlje sa nuklearnim oružjem – imaju samo oko desetinu od ruskog arsenala. Međutim, američki nuklearni arsenal otprilike odgovara ruskom, a desetine tih američkih nuklearnih bojevih glava smještene su u Evropi.