"Pored 'bratstva-jedinstva' i 'samoupravljanja', Tito je i 'nesvrstanost' opsesivno isticao kao jedan od glavnih razloga na kojima se zasniva prestižna pozicija zemlje u međunarodnim odnosima:

'Ponosni smo na vrijednosti života u našoj samoupravnoj zajednici slobodnih ljudi i zbratimljenih naroda, kao i na ono što socijalistička, nesvrstana Jugoslavija danas predstavlja u svijetu. Putem kojim smo do sada išli, mi ćemo nastaviti, odlučno i nepokolebljivo', govori ostareli Tito na Kadinjači 1979, i ne sluteći pad Berlinskog zida za još svega deceniju.

Mada, Tito je često 'korigovao' nesvrstane, izvlačeći ih iz pretnje da potpadnu pod sovjetski uticaj u koji ih je gurao kubanski lider Fidel Kastro.

To je taj paradoks pozne Titove faze: u unutrašnjoj politici postaje konzervativan, rigidan, stalo mu je do dobrih odnosa sa SSSR-om, ali nesvrstane drži dalje od ’sovjetizacije’.

Ranih pedesetih godina Jugoslavija je sa Grčkom i Turskom bila u 'Balkanskom paktu'.

Preterano je to nazivati indirektnim članstvom u NATO-u, ali bezbednosna bliskost sa tom alijansom je bila neupitna kao relaksacija od sovjetske pretnje", napisao je ovo beogradski novinar Zoran Panović u knjizi "Josip Broz Tito: Bilo jednom u Jugoslaviji”, koja je objavljena upravo danas.

(SB/Nedeljnik)