Od početka ruske agresije na Ukrajinu, predsjednik Srbije Aleksandar Vučić pokušava sebe da predstavi kao borca za međunarodno pravo i jedinog dosljednog političara u Evropi.

Međutim, kako to obično i biva sa svim pričama predsjednika Srbije, tako i iza predstave o odbrani principa i međunarodnih normi stoji potpuno drugačija realnost. Realnost koja ukazuje da je Vučić i dalje lojalan partner Vladimira Putina, a Srbija pod snažnim uticajem Moskve, piše Nova.rs.

Tokom nedavnog gostovanja na Radio televiziji Srbije, predsjednik Aleksandar Vučić je, komentarišući međunarodne odnose i poziciju Srbije, rekao da Srbija ne odustaje od famozna "četiri stuba" vanjske politike i time indirektno priznao da su odnosi sa Moskvom i dalje na visokom nivou, uprkos geopolitičkim okolnostima i činjenici da je cijela Evropa okrenula leđa Vladimiru Putinu nakon napada na Ukrajinu.

I pored apela da uskladi svoju vanjsku politiku sa politikom Evropske unije, kojoj deklarativno strijemi, Srbija je danas jedini evropski partner režima u Kremlju. Ovakvu poziciju Srbija duguje Vučićevoj potrebi da se dodvori i da dokaže lojalnost velikom bratu i autokratskom uzoru iz Rusije sa kojim se, prema sopstvenoj tvrdnji, sreo rekordnih 19 puta.

Susreti sa Putinom, makar oni javni, služili su najčešće za promociju Rusije kao najvažnijeg partnera Srbije i Vladimira Putina kao najvažnije političke figure.

Gotovo po pravilu, pred održavanje izbora, šef Srbije bi morao na "iznenadni put" u Moskvu i na brifing kod Putina. Pamte se i posjete ruskog predsjednika Beogradu, naročito ona koja je iskorištena u svrhu Vučićeve kampanje "Budućnost Srbije", kad je predsjednik molio patrijarha Irineja da zamoli Putina da se obrati naprednjačkoj sviti, dovučenoj autobusima iz raznih dijelova Srbije ispred hrama Svetog Save.

U znak zahvalnosti za Putinovo "hvala na prijateljstvu", koje je razgalilo okupljene simpatizere SNS i pozicioniralo Vučića kao najvećeg proruskog političara u zemlji, predsjednik je prihvatio da Srbiju pretvori u transmitera ruskog utjecaja na Balkanu, spremnog da bespogovorno ispunjava zahtjeve velikog brata iz Kremlja.

Zato nije ni iznenađenje što se danas Vučić hvali da je "lično on donio odluku da se ne uvode sankcije", predstavljajući to kao princip i namjeru da, po svaku cijenu, brani međunarodno pravo.

Ako bi ga, pak, neko optužio da se sprema da okrene leđa Rusiji, imao bi spreman odgovor:

"Mi smo jedina zemlja koja to nije uradila u Evropi, iako ste govorili tokom izborne kampanje da ću to da uradim odmah poslije izbora. Ja sam jedini čovjek u Srbiji koji je, poslije Nikole Pašića, dobio orden Aleksandra Nevskog od Vladimira Putina. Niko drugi nije“.

I ne samo da je od početka agresije na Ukrajinu Vučić konstantno pronalazio izgovore i obrazloženja zbog čega odbija da se svrsta uz ostatak Evrope, već je i nastavio i intezivno da unapređuje odnose sa Putinovom režimom kroz brojne susrete i sastanke (što javne, što tajne).

Nakon što je propala ideja da dovede Sergeja Lavrova u Beograd, Vučić se sa šefom ruske diplomatije sastao u New Yorku na marginama Generalne skupštine UN. Kad su sa Zapada stigle packe zbog druženja sa Lavrovom, predsjednik Srbije je odlučio da sastanke sa predstavnicima Ruske Federacije organizuje mimo očiju javnosti.

Zbog toga ga je bio i veoma ljut kad je portal Nova.rs objavio da se tajno sastao sa zamjenikom Sergeja Lavrova, Aleksandrom Gruškom.

"Evo ja sam htio da sakrijem. Glup sam i mislio sam da mogu da sakrijem. Što bih ja htio da sakrijem? Možda da bih sačuvao Srbiju. Recimo da su sve pogodili. Pa što ste me onda denuncirali? Što ste denuncirali predsjednika svoje zemlje? Šta ste vi, profesionalni denuncijanti? Dragi naši na Zapadu ovaj je htio nešto da sakrije od vas“, bjesnio je Vučić nakon što je portal Nova.rs objavio vijest o sastanku sa Gruškom.

Nakon zamenika Sergeja Lavrova usijledio je još jedan tajni sastanak. Ovog puta Vučićev gost bio je Turko Daudov, savjetnik čečenskog lidera Ramzana Kadirova. Ni za ovaj susret javnost u Srbiji nije saznala zahvaljujući PR službi šefa srpske države, koja medije bukvalno obavještava o svim aktivnostima predsjednika, već su informacije o sastanku došle od samog Daudova, koji se pohvalio poklonom koji je uručio svom domaćinu u Beogradu.

Savjetnik Ramzana Kadirova, čečenskog lidera i jednog od aktivnih učesnika rata u Ukrajini, Turko Daudov, na početku razgovora sa Vučićem prenio je pozdrave iz Čečenije predsedniku Srbije i, preko njega, cijelom srpskom narodu.

Njegove pozdrave Vučić, međutim, nije prenio srpskom narodu. Naprotiv, prešutio ih je. Na zvaničnom sajtu predsjednika nije bilo vijesti o sastanku, niti je medijima proslijeđeno saopćenje. Informacije o susretu sa gostom iz Ruske Federacije nije objavljena čak ni na njegovom Instagram, već je vijest potekla od samog Dudova koji je objavio fotografiju na kojoj se vidi predsjednik Srbije obučen u čečensku narodnu nošnju. Pored pomenutih sastanaka, da Vučić ostaje u čvrstom zagrljaju Vladimira Putina dokazuje i kadrovska politika vlasti koja se ni malo nije promijenila u odnosu na period prije rata u Ukrajini.

Sumnje u evropsko opredijeljenje Srbije nedavno su iskazali i poslanici Evropskog parlamenta, koji su prvobitnoj verziji izvještaja o napretku Srbije ka EU, skrenuli pažnju da je vlast (čitaj Vučić) za direktora Bezbjednosno informativne agencije imenovala eksponenta Kremlja, Aleksandra Vulina.

Odluka predsjednika Srbije da bezbjednosni aparat povjeri čovjeku koji učinio uslugu vlastima Kremlju, tako što im dostavio informacije prikupljene nakon prisluškivanja ruskih opozicionara u Beogradu (poslije čega su neki od njih i uhapšeni), potvrda je da iza priče "nesvrstanosti" Srbije stoji čvrst stisak Kremlja i da je Vučić još uvijek vjerni saradnik Vladimira Putina.