Piše: Đuro Kozar  

Od Nove godine Vojska Srbije imat će pet novih bataljona u Nišu, Pirotu, Kuršumliji, Loznici i Priboju, a tokom 2022. očekuje se i formiranje eskadrile bespilotnih letjelica koja je ukinuta prije 15-ak godina. I ne bi to bilo indikativno da se pješadijskim bataljonom u Loznici i brdsko-planinskim u Priboju vojska susjedne države dobrano ne približava granici Bosne i Hercegovine, budući da postojeće formacije nisu tako blizu. U Ministarstvu odbrane i Generalštabu Srbije osnivanje novih bataljona objašnjavaju potrebom povratka vojske u garnizone gdje su nekad bile JNA i Vojska Jugoslavije, jer to navodno narod u spomenutim gradovima traži, ali ne govore o tome da li će se brojno stanje Vojske Srbije zbog toga povećavati.

Ta vojska sada ima oko 28.000 ljudi, a za popunu novih jedinica trebalo bi najmanje 2.500, pa bi moglo biti po onoj narodnoj “sijeci uši, krpi d…”, tj. kad ne može ono što se želi, onda se traži makar i neugodni kompromis.

U kasarni Klupc i u Loznici 90-ih je bila loznička brigada koja je bila najprije u sastavu Operativne grupe Drina, poslije Drinske divizije, a dok je bila OG, njen komandant je bio general Tomislav Šipčić, koji je, nakon što je zapalio Vijećnicu u Sarajevu i naredio druge zločine, u septembru 1992. pobjegao u Srbiju. Protiv Šipčića je podnesen izvještaj o izvršenju krivičnog djela ratnog zločina, ali on živi u Beogradu i nedostupan je pravosudnim organima BiH. Spomenuta brigada je tokom agresije na BiH po potrebi iz Loznice prelazila u Zvornik i sadejstvovala s Vojskom Republike Srpske. Procijenjeno je da je 40.000 Bošnjaka protjerano s područja Zvornika i okoline i to je, poslije Bijeljine, bio drugi grad u BiH koji su silom preuzele vojne i paravojne formacije iz Srbije. Prema podacima Istraživačko-dokumentacionog centra u Sarajevu, od 1992. do 1995. u općini Zvornik poginulo je ili nestalo 3.936 osoba.

Zbog ovih zločina Loznica je građanima Tuzlanskog kantona u neprijatnoj uspomeni i prije vijesti o novom bataljonu bili su smireni, ali sada naviru sjećanja, posebno onih koji su protjerani iz Podrinja i sada žive u Tuzli. Doduše, loznička kasarna promijenila je ime i zove se “Podnarednik Momčilo Gavrić”, po najmlađem podoficiru u Prvom svjetskom ratu, ali suština je u tome da će novi bataljon, pored ostalog, imati čamce i obučavati se za brzo prelaženje Drine s desne na lijevu stranu. Bit će u sastavu Prve brigade VS-a čiji je komandant brigadni general Zoran Nasković u Loznici izjavio da novi bataljon treba garantirati sigurnost građana, da je Vojska Srbije tu da ostane i da se više neće smanjivati i povlačiti. U ovoj godini tu su renovirani postojeći, a slijedeće godine slijedi izgradnja novih objekata za smještaj ljudstva i svih ostalih kapaciteta koji su potrebni za novi bataljon.

Priboj je grad u jugozapadnoj Srbiji na tromeđi Srbije, Crne Gore i Bosne i Hercegovine koji ima 22.500 stanovnika i zbog svog položaja ima i geostrategijsku važnost za Srbiju. U kasarni se neće graditi čvrsti objekti, već će vojska i komanda biti smješteni u kontejnerima. Brdsko-planinski bataljon bit će naoružan lakim pješadijskim naoružanjem i nalazit će se u Drugoj brigadi VS-a čija je komanda u Kraljevu. Vojni analitičar iz Beograda Vlade Radulović kaže da je suština formiranja bataljona u Priboju obuka za izvršavanje borbenih dejstava u brdsko-planinskim uvjetima. Zapravo, Priboj je okružen planinama: jugozapadno uz granicu s BiH nalazi se Bić, visine 1.386 m, jugoistočno je planina Pobijenik (1.423 m), sjeverno je pribojski Crni vrh (1.186 m), a sjeveroistočno Banjsko brdo (1.282 m).

Država Srbija će od fabrika domaće vojne industrije u narednih pet godina naručiti naoružanje, vojnu opremu i municiju za vojsku vrijednu 1,25 milijardi eura. To ovu narudžbu čini najvećom još od vremena JNA i očekuje se da od tog novca jedinice dobiju nova borbena, oklopna i transportna vozila, pješadijsko naoružanje, optiku i balističku zaštitu, haubice, kao i modernizirano, ali i tek razvijeno, suvremeno raketno naoružanje. Zanimljivo je da Republika Srbija tvrdi da se naoružava da bi jačala odbrambenu moć, kao da joj, kao vojno neutralnoj državi, prijeti opasnost od nekoga, a istina je da je ona, osim s Hrvatskom, u relativno dobrim odnosima sa svima u regiji, pa i sa članicama NATO-a. U situaciji enormnog naoružavanja Srbija ne vodi računa o tome kako će se to odraziti na susjede, posebno na Bosnu i Hercegovinu, tim prije što bh. građani još nisu zaboravili agresiju koja je 90-ih dolazila preko Drine -  iz Novosadskog i Užičkog korpusa i Drinske divizije Vojske Jugoslavije, koja je, poslije ukidanja JNA, formirana 19. maja 1992. godine.

(Oslobođenje)