Denis Bećirović, član Predsjedništva BiH se oglasio, a povodom nastavka plasiranja neutemeljenih tvrdnji o tome da država Bosna i Hercegovina „nema suverenitet“ ili da država „ima samo dio izvedenog suvereniteta“ od entiteta. Bećirović ističe da je nužno ukazati na sljedeće nepobitne činjenice:

1. Suverenitet se u Općem okvirnom sporazumu za mir u Bosni i Hercegovini spominje devet (9) puta. Svih devet spominjanja odnosi se na državu Bosnu i Hercegovinu. Nijednom na bosanskohercegovačke entitete.

2. Suverenitet se spominje dva (2) puta u glavnom dijelu Dejtonskog sporazuma, dva (2) puta u Aneksu 1-A, koji se odnosi na vojna pitanja i pet (5) puta u Aneksu 4, odnosno Ustavu BiH. Direktno se spominje pet (5) puta, ali imaju i dva (2) „indirektna“ spominjanja: član I 1. koji se odnosi na kontinuitet, a što je jako bitno, i član II 7. koji se odnosi na međunarodne sporazume u kojem se naglašava da će Bosna i Hercegovina ostati ili postati strana ugovornica međunarodnih sporazuma navedenih u Aneksu 1 na Ustav BiH. To je direktna potvrda državnog suvereniteta.

3. Posebno bitno je da su glavni tekst Dejtonskog sporazuma i Aneks 1, pored Aneksa 10, dijelovi Dejtonskog sporazuma čiji su potpisnici i Republika Hrvatska i Savezna republika Jugoslavija, čiji je Srbija pravni sljednik.

4. Srbija se, jednako kao i Hrvatska, dakle, kroz glavni dio Sporazuma i Aneks 1 Dejtonskog sporazuma, čak četiri (4) puta obavezala poštovati suverenitet Republike Bosne i Hercegovine (čije je pravno postojanje nastavila ista država pod imenom Bosna i Hercegovina). Šta više, Srbija se u članu I. Dejtonskog sporazuma obavezala da će „strane u potpunosti poštovati suverenu jednakost jedna druge“.

5. S obzirom na “suverenu jednakost” Bosne i Hercegovine i Srbije, što je Srbija svojim potpisom priznala, potpuno je neodrživa teza da Bosna i Hercegovina suverenitet crpi od entiteta ili da je suverenitet Bosne i Hercegovine u bilo kakvoj mjeri umanjen ili na bilo koji način drugačiji od suvereniteta Srbije.

6. Također, član 10. Općeg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini izostavlja Hrvatsku i fokusira se na Bosnu i Hercegovini i Srbiju, propisujući da te dvije zemlje „priznaju jedna drugu kao suverene i nezavisne države (…)“. Priznanje suvereniteta ove dvije države bilo je uzajmno i identično.

7. Aneks 1. je, potom, eksplicitno propisao da će sve oružane snage na teritoriji Bosne i Hercegovine “djelovati u skladu sa suverenitetom i teritorijalnim integritetom Bosne i Hercegovine”, a to je tada uključivalo i snage susjednih država koje se nisu povukle sa državne teritorije Bosne i Hercegovine u roku 30 dana.