Milanko Kajganić, Glavni tužilac Tužilaštva BiH, nalazi se na korak od stavljanja na “Crnu listu” SAD-a.

Isto se odnosi na dobar dio članova Visokog sudskog i tužilačkog savjeta BiH koji i dalje pravosuđe BiH, kao i Kajganić, vide kao “mrtvog konja”, ali ga uporno jašu, jer od takvog “konja” najbolje zarađuju. Koruptivnim vezama ili, pak, nečinjenjem, što je u situaciji prijeke potrebe raščišćavanja BiH od brojnih kriminalaca, takođe, korupcija, piše na svom blogu novinar Slobodan Vasković.

-Kajganić i značajan dio VSTS BiH dobili su, uslovno rečeno, zadnju opomenu koja se ogleda kroz ponovno stavljanje Osmana Mehmedagića Osmice, bivšeg direktora OSA BiH i Diane Kajmaković, bivše zamjenice Kajganića, na crnu listu Stejt departmenta, uz opise brojnih nedjela koja su počinili.

State department je, 11.11.o.g., dodatno pojačao sankcije pomenutom dvojcu, nakon što je to prethodno učinilo Ministarstvo finansija i trezora SAD-a.

Neki zaključuju da se radi o “simboličnom aktu”, jer je 11.11. međunarodni Dan borbe protiv korupcije, ali nema nikakve simbolike, već snažna poruka Kajganiću i dijelu članova VSTS.

Ne samo zato što su istrage protiv Osmice i Kajganićeve “zamrle”, već što su njih dvoje nastavili sa vrlo toksičnim radom i nakon uklanjanja sa pozicija, čak proširili, moram to naglasiti, zločinačku organizaciju u kojoj djeluju i vrlo realno i snažno utiču na brojne procese u BiH, od političkih do pravosudnih.

Kajganić i značajan dio VSTS su ključni krivci za to, jer procesi protiv Osmice i Kajmakovićeve nisu dovedeni do kraja. Preciznije, nisu dovedeni nigdje, iako postoje svi dokazi za brojna kriminalna djela koja su počinili dok su bili na funkcijama. I nakon što su otišli sa njih.

Ukoliko je Kajganić smatrao da će postati “Eliot Nes u neznanju” očito se veoma prevario, jer njegova linija rada koja se sastoji od udovoljavanja dijelu velikih želja Milorada Dodika i njemu bliskih osoba, kao i nerad na hapšenju kriminalaca koji su mu veoma bliski, a nalaze se u vrhu institucija države BiH i entiteta RS, jednostavno rečeno, je raskrinkana.

Nije mogla ni biti “pokrivena” drugim akcijama u kojima jeste uhapšen značajan broj teških kriminalaca, ali gotovo niko od njihovih saradnika iz institucija.

Milanko Kajganić, nakon zadnje opomene koju je dobio, moraće konačno definitivno da se odluči - da li je Glavni tužilac, beskompromisan u borbi protiv  teških zločinaca, od kojih je značajan dio u institucijama svih dijelova države ili će, pak, da nastavi da kalkuliše i “trguje”, premda je njegova trgovina javna, lako vidljiva i samo on, čini mi se, smatra da je dobro skrivena.

Isto važi i za brojne druge pripadnike pravosudnih, policijskih i političkih institucija.

Osmica i Kajmakovićeva već su poodavno trebali biti iza rešetaka, kao i njihovi brojni saradnici, a nikako nastaviti sa otrovnim djelovanjem na javnoj sceni BiH, ali i RS (imaju oni “državnu kriminalnu mrežu), i biti i dalje snažan faktor u sprečavanju pokretanja BiH iz dubokih kriminalnih voda u koje je uvučena.

Ukoliko Kajganić nije sposoban da razumije procese koji su nezaustavljivi, treba da ide. Neka podnese ostavku, nema potrebe za “Crnom listom”. I, naravno, prije toga, neka prestane da učestvuje u manipulacijama sa Skaj aplikacijama, ćutnjom oko skrivanja značajnih imena iz institucija koja se nalaze u Skaj aplikacijama i prihvatanjem “namještaljki” koje mu se serviraju protiv onih koji se određuju za žrtve u određenim procesima ili ukazuju na pogubno djelovanje pravosuđa, policije i antidržavnih politika, zaključio je Vasković.