Prve sarajevske žrtve agresije bili su Ramo Biber i Kenan Demirović. Ubijeni su 2. marta 1992. godine na dvije različite lokacije.

Iako se svi prisjećamo 5. aprila i ubistva Olge Sučić i Suade Dliberović, važno je sjećati se i 2. marta 1992. godine. Danas je u Sarajevu počeo 5. memorijalni turnir "Ramo Biber" u sjećanje na sve poginule borce Grasa čiji je uposlenik bio Biber.

Turnir je otvorio ministar za boračka pitanja KS Omer Osmanović.

"Danas smo se okupili da odamo počast Rami Biberu, koji je mučki ubijen na radnom mjestu čuvajući Trebevićku žičaru, kao prva žrtva početka agresije na našu domovinu. Samo dan nakon što je stavio svoj potpis na referendumu za nezavisnost BiH, neprijatelj mu je oduzeo život", naveo je Osmanović na X-u.

Ramo Biber rođen je u selu Grivip, općina Rudo. Živio je u naselju Švrakino Selo. Ubijen je tokom obavljanja redovnih poslova obezbjeđenja Trebevićke žičare. Tog za njega kobnog 2. marta prije 24 godine, Ramo se nalazio na gornjoj stanici Trebevićke žičare. Bio je u društvu sa strojarom žičare Abdulahom Rizvanovićem.

Negdje oko 14 sati, veća grupa nepoznatih naoružanih muškaraca opkolila je stanicu, a neki su pokušali ući u objekat tražeći od Rame i Abdulaha da stanicu napuste i predaju je njima. Bili su u maskirnim uniformama i bijelim kombinezonima.

Ramo i Abdulah su potom skočili iz stanice i pojurili kroz šiblje i šumu trasom žičare prema gradu. Za njima su rafalno zapucali. Ramo je pronađen mrtav u blizini trećeg stuba trebevićke žičare. Sljedećeg dana, 3. marta, uviđaj su obavili radnici CSB-a Sarajevo, u saradnji s radnicima CSB-a Stari Grad i sudijom Osnovnog suda u Sarajevu. Do danas niko nije odgovarao za Raminu smrt. Imao je samo 42 godine.

Kao trajno sjećanje na njega dolazna stanica Žičare je Odlukom Gradskog vijeća nazvana "Ramo Biber" gdje je postavljena i spomen-ploča 2018. godine.

Drugog marta 1992. godine u vogošćanskom naselju Kobilja Glava ubijen je osamnaestogodišnji Kenan Demirović. Ubile su ga komšije srpske nacionalnosti nedaleko od njegove kuće na Kobiljoj Glavi, u blizini mezarja Orlić, na kojem je bio ukopan njegov djed. Tom prilikom ranjen je njegov rođak Atif Demirović.

Na Kenanovoj dženazi 4. marta, koju je predvodio tadašnji reis Jakub ef. Selimoski, bilo je više od deset hiljada ljudi. Ni njegova smrt do danas nije rasvijetljena, piše Patrija.