Tužilac Posebnog odjela za ratne zločine Tužilaštva BiH podigao je optužnicu protiv Brane Petkovića, rođenog 1963. godine u Goraždu, državljanina Srbije.

Optuženi se tereti da je za vrijeme rata u Bosni i Hercegovini, od početka maja do kraja jula 1992. godine, u svojstvu komandanta Opštinskog štaba Teritorijalne odbrane (OpŠTO) Srpske opštine Goražde, kao nadređena osoba komandiru RJŠTO Srpske opštine Goražde, kao i komandirima i pripadnicima četa OpŠTO Srpske opštine Goražde, kršeći pravila međunarodnog prava za vrijeme rata i oružanog sukoba i pripremajući se da izvrše krivična djela u okviru oružanog napada na civilno bošnjačko stanovništvo, propustio da preduzme nužne i razumne mjere da spriječi učinjenje krivičnog djela i kazni počinioce.

Zaboravljene žrtve

Prema prikupljenim dokumentima, plan izvođenja napada odobrio je Brane Petković.

Među više od četrdeset ubijenih stanovnika Lozja, ubijena je i jedanaestogodišnja Advira Šahman.

Njena majka Izeta Šahman, zajedno sa stotinu svojih komšija, tog je dana pokušala pobjeći iz okupiranog Lozja.

- Zapucalo je sa svih strana. U jednom trenutku sam tijelom pokrila Advirinu sestru. Pogledam i vidim Adviru kako leži niže mene. Uspjela sam je dotaći nogama. Čula sam je kako govori: “Mama, ja sam ranjena.” Lijeva noga joj je bila kompletno izrešetana. Uzela sam svoju Adviru i šamijom joj podvezala nogu, ali krv je i dalje tekla. A Advira je samo govorila: “Mama, daj mi malo vode, molim te.” A ja ni kapi nisam imala da joj dam. Kad god se napijem vode, pomislim na nju – kroz plač je ranije ispričala Šahman za BIRN.

Advira je umrla u majčinom naručju dok su ih srpski vojnici prevozili do bolnice. Nakon što je konstatovana smrt, Izeta je sa ubijenom kćerkom prevezena natrag u Lozje i zatvorena u kuću, u kojoj je provela naredna tri dana. Tada je saznala da joj je druga kćerka zarobljena.

– Nakon tri dana, jedan srpski komšija, dobar čovjek, predložio je da Adviru ukopamo u bašti, u blizini današnjeg spomenika. Pristala sam. Više me ničega nije bilo strah. Samo sam željela da umrem. Taj komšija mi je rekao da bježim tu noć, jer nikoga neće biti. I tako sam pobjegla. Starija kćerka je mjesec kasnije razmijenjena i kraj rata dočekala je na sigurnoj teritoriji. Adviru smo naknadno ukopali po propisima – završava svoju priču Šahman, piše Hayat.

146 svjedoka

- Optuženi Brane Petković se tereti da je propustio da preduzme nužne i razumne mjere da spriječi učinjenje krivičnih djela – ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 173. stav 1. tačka a), b) i c) KZ-a BiH i to: napadom na civilno stanovništvo i naselja, a ti napadi su posljedovali smrću, teškom fizičkom povredom ili teškim narušenjem zdravlja, napad bez izbora cilja kojim se ozljeđuje civilno stanovništvo, ubijanja, namjerno nanošenje žrtvama snažnog fizičkog ili duševnog bola ili patnje (mučenje) i nečovječno postupanje – naveli su iz Tužilaštva BiH.

Navode optužbe Tužilaštvo će dokazivati pozivanjem 146 svjedoka i dva stručna vještaka te prilaganjem 275 materijalnih dokaza.

Za ovaj napad Tužilaštvo BiH je teretilo, a kasnije i oslobodilo Dragana Šekarića, koji trenutno izdržava sedamnaestogodišnju kaznu za ubistvo i silovanje koje je, kao pripadnik Vojske Republike Srpske (VRS), počinio u Višegradu.

Optužnica protiv Petkovića je proslijeđena Sudu BiH na potvrđivanje.