U nedjelju je u Crnoj Gori u samostanu u Cetinju ustoličen mitropolit Srpske pravoslavne Crkve Joanikije. Učinjeno je to uprkos protivljenju nekoliko hiljada demonstranata i velikog djela crnogorske javnosti, koji su tražili da se ustoličenje izmjesti zbog simboličke važnosti Cetinja i manastira.

Budući da su demonstranti postavili barikade na magistrali Podgorica-Cetinje, tada budući mitropolit Joanikije spustio se helikopterom u Cetinjski manastir zajedno s patrijarhom Porfirijem uz koje su hodali specijalci naoružani do zuba i noseći štitove.

Velik dio javnosti i političkih komentatora slaže se kako Srpska pravoslavna Crkva kao i ratnih 90-ih postaje alat nacionalističke politike iz Beograda.

Vučić ne mari za posljedice

U nedjelju se ustoličenjem zapravo samo nastavilo ono što je započeo prethodni mitropolit, notorni Amfilohije Radović – jedno od najprominentnijih lica svetosavskog nacionalizma, spoja srpskog nacionalizma i pravoslavnog klerikalizma – a to je podrška politici koja negira crnogorsku naciju i crnogorsku crkvu.

Politika je to koja ne dozvoljava toj zemlji da se osovi na čvrste noge i umjesto na vjerska i nacionalna previranja usmjeri na razvoj za dobrobit svih njenih građana.

Međutim, to očigledno ne zabrinjava srpski državni vrh koji je nakon eksplozivne atmosfere koja je svaki tren mogla buknuti u građanski rat, još dolio ulja na vatru pričajući o ‘srpskom svetu’. Iz Beograda i SPC-a nije stigla jedna jedina umirujuća riječ.

Nisu duge cijevi prvi put na Cetinju

Treba reći, kako srpska nacionalistička politika po drugi put donosi duge cijevi u manastir na Cetinju i to oba puta u vrijeme ustoličenja novog mitropolita.

Na Petrovdan 1991. godine u isti taj manastir umarširala je ni manje ni više paravojska srpskih službi sigurnosti, Željka Ražnatovića Arkana pritom kličući novom mitropolitu u okupiranom Cetinjskom manastiru.