Кada je riječ o Albaniji, čini se da Amerika prestaje da bude ravnodušna u svjetlu povećanog utjecaja Кine u regionu. Veći angažman Washingtona u maloj balkanskoj zemlji znači potencijalnu tačku sudara između geoekonomskih ambicija Кine u regionu i rastućih, ali zakašnjelih, napora Zapada da ograniči utjecaj Pekinga.

Većina balkanskih zemalja su primaoci kineskog novca, ali Albanija je selektivno birala saradnju sa Pekingom. Iako na Balkanu postoji oko 120 projekata povezanih sa Кinom u vrijednosti od skoro 32 milijarde dolara — od kojih je većina u infrastrukturnom i energetskom sektoru — Albanija se u velikoj mjeri klonila gomilanja ogromnog duga Kinezima u zamjenu za razvoj, odlučivši se umjesto toga za akvizicije koje ne prijete da ugroze budućnost zemlje.

Washington je pozitivno odgovorio jačanjem investicija i vojnih veza, piše Foreign Policy.

Početkom januara, američka komanda specijalnih operacija u Evropi objavila je da uspostavlja isturenu bazu u Albaniji na rotacionoj osnovi. Ovo se dogodilo samo nekoliko mjeseci nakon što je zemlja bila domaćin vojne vježbe "Defender Europe 21", najveće operacije u jugoistočnoj Evropi od Drugog svjetskog rata.

A američke investicije, iako su još uvijek male, brzo rastu. Prema podacima Centralne banke Albanije, američke direktne strane investicije porasle su za 48 posto u trećem kvartalu 2020. u poređenju sa istim periodom 2019. godine, dostižući oko 140 miliona dolara.

Interesovanje Washingtona za Albaniju pojačalo se 2020. godine, kada se zemlja pridružila inicijativi "Clean Network", programu administracije Donalda Trumpa koji je nastojao da obuzda dominaciju kineskih firmi u 4G i 5G mobilnoj tehnologiji. Albanija je bila prva zemlja u regionu koja se pridružila i iskoristila je svoje učešće da stekne naklonost Washingtona.

Кrajem 2020. godine, američki i albanski zvaničnici potpisali su memorandum o ekonomskoj saradnji u Tirani tokom posjete Keitha Kracha, tadašnjeg američkog državnog podsekretara za ekonomski rast. Ovaj potez otvorio je put američkim investicijama u projekat hidroelektrane Skavica i termoelektranu Valona, što je simboličan korak u suprotstavljanju kineskim interesima u zemlji, čiji je najveći projekat koncesija Geo-Jade Petroleuma za vađenje nafte na polju Patos-Marinza, najvećem kopnenom naftnom polju u Evropi.

Uprkos naginjanju Albanije ka Zapadu, Кina se ne povlači. Кrajem oktobra 2021, kineski ministar vanjskih poslova Wang Yi posjetio je Albaniju na putu za samit G20 u Rimu. Posljednjih godina Kina je treći najveći izvor uvoza u Albaniji poslije Italije i Turske. Albansku obalu Jadrana Peking vidi kao poligon za proširenje inicijative Pojas i put, koja je poseban naglasak stavila na jugoistočnu Evropu kao kapiju ka Mediteranu.

Кina je spojila labavu koaliciju zemalja centralne i istočne Evrope – poznatu kao 16+1 – koja sarađuje sa pekinškim Pojasom i putem. Ali sa zemljama poput Češke i Slovačke, koje se umaraju od teških investicija Pekinga, a zatim iritiraju Kinu pružajući podršku Tajvanu, i sa Litvanijom koja se povukla iz grupe u maju prošle godine, zadržavanje strateških partnera poput Albanije ključno je za Peking.

Amerika i Evropa ulažu zakašnjele napore da preokrenu tasove na toj vagi. I Washington i Brisel su smislili planove ekonomskog razvoja koji imaju za cilj da ograniče, barem djelimično, kineske prodore sa Pojasom i putem, i obećavaju veće investicije u Zapadni Balkan. Ali ima štapova koliko i mrkve.

Кao i druge balkanske zemlje, Albanija se sprema za članstvo u Evropskoj uniji, uprkos tome što Brisel neprestano odlaže proširenje. Ako se takav pristup nastavi, stvorit će se veća prilika za kineski utjecaj.

Za sada, spremnost Albanije da ograniči kineske investicije i žonglira između Brisela, Pekinga i Washingtona daje zemlji rijetku priliku da bude regionalni posrednik. Srbija je glavni partner Кine na Zapadnom Balkanu, sa investicijama, uglavnom u vidu kredita, od oko osam milijardi dolara. Susjedna Sjeverna Makedonija je također dobila kineske kredite, a poznato je da se Crna Gora uvukla u ozbiljne dugove nakon što je uzela zajam od skoro milijardu dolara od kineske Eksportno-uvozne banke za izgradnju autoputa. Na jugu, u Grčkoj, kineska brodarska kompanija Cosco kontroliše luku Pirej – četvrtu po veličini evropsku kontejnersku luku.