Eventualno postavljanje Aleksandra Vulina na funkciju direktora Bezbjednosno informativne agencije bio bi loš signal ne samo prema zapadnim državama, već i u odnosu na države regiona, kao i na unutrašnje političkom planu – saglasni su sagovornici Danasa u odgovoru na pitanje kako ocjenjuju mogućnost da bivši ministar odbrane, potom policije, zauzme funkciju prvog čovjeka službi bezbednosti Srbije.

“Djeluje jako loše, to bi bio loš signal i loša poruka zapadnim državama da postavite za šefa BIA čovjeka koji ima jako bliske veze sa Moskvom u vrijeme kada je Rusija praktično u ratu sa zapadom. To bi bilo jako, jako loše”, mišljenja je Predrag Petrović, direktor Beogradskog centra za bezbjednosnu politiku.

I Ognjen Radonjić, profesor Filozofskog fakulteta u Beogradu kaže da „se moguće postavljanje bivšeg ministra policije na mjesto direktora BIA ne može se sagledati bez vođenja računa o spoljnjoj i unutrašnjoj dinamici političkih dešavanja“.

Podsjetimo, nakon što je ostao bez ministarske fotelje, javnost naveliko spekuliše da je Aleksandar Vulin, poznat po antievropskim i stavovima apsolutne netolarancije prema susjedima, kao i govoru mržnje prema opozicionim i prema vlasti Aleksandra Vučića kritički nastrojenim građanima, viđen za novog šefa BIA.

Također, riječ je o jedinom evropskom ministru, osim mađarskog, koji je nakon agresije Rusije na Ukrajinu išao u Moskvu u takozvanu zvaničnu posjetu.

“Nije se samo po funkciji sastajao u Moskvi sa svojim kolegama nego se u svojstvu ministra unutrašnjih poslova prošle godine sastajao i sa sekretarom Savjeta bezbjednosti Ruske Federacije Nikolajem Patruševim, i ministrom odbrane tamošnjim i dogovarao nabavljanje protivvazdušnog sistema. Ove godine se sastajao sa ministrom spoljnih poslova Sergejom Lavrovim i opet sa Patruševim, što ukazuje da on kao politička figura ima dobre odnose sa Moskvom”, ističe Predrag Petrović.

To je, dodaje on spoljnopolitički momenat koji je sada možda i najvažniji unutar geopolitičkih okolnosti.

“Drugi je, naravno regionalni aspekt, sa stanovišta regionalne bezbjednosti, jer on je veliki zagovornik takozvanog ‘srpskog svijeta’ jer to je zapravo pandan „ruskog sveta“ i nešto što mnogi označavaju kao ispravnu verziju ‘velike Srbije’. Također, imao je jako loše izjave prema susjednim državama, prije svega, prema Hrvatskoj”, podsjeća sagovornik portala Danas.rs.

I, konačno, napominje, imamo taj unutrašnje politički aspekt, koji je podjednako problematičnan, s obzirom na to da je “on ovdje išao u lov na unutrašnje neprijatelje“.

“Kad uzmemo u obzir sva ova tri aspekta, to bi predstavljalo jako lošu poruku i prema zapadu, ali i na unutrašnje političkom planu”, zaključuje Predrag Petrović.

Prema riječima Ognjena Radonjića, postoje dvije logike političkih dešavanja – spoljnja i unutrašnja koje su se preplitale, ali se do sada nisu čeono sudarile.

“Naime, vanjska logika dešavanja je da ova vlast ima podršku Zapada za pridruživanje Srbije EU i NATO pod uslovom neumitnog raskida sa Rusijom i određivanja jasnih graničnih linija sa Kosovom. Na taj način Amerika zatvara svoj bezbjednosni krug u Evropi u odnosu na Rusiju. U sklopu tog aranžmana su njihove investicije u Srbiji i slobodan odlazak ljudi u zapadne zemlje koje inače imaju problem sa demografskim padom, a obrazovana radna snaga u koju niste uložili ni dinar je uvijek dobrodošla. U tom cilju, to jest cilju održavanja unutrašnje društvene stabilnosti koja je neophodna za namaravane geostrateške zaokrete u Srbiji”, pojašnjava.

Zapad je bio spreman da podrži diktaturu i sve strane investicije, dodaje, pa i kineske, koje imaju značajne troškove po naše životno okruženje, pri čemu, osim nepostojećih ekoloških troškova, strani ulagači imaju pristup jeftinoj radnoj snazi i subvencijama.