Na 37. godišnjicu smrti sjećamo se velike Roze Papo, doktorice i učesnica Narodnooslobodilačke borbe.

Rođena je 6. februara 1914. godine u Sarajevu. Medicinski fakultet je završila 1939. godine u Zagrebu. Prije Drugog svjetskog rata je radila kao doktorica u bolnicama u Sarajevu, Begovom Hanu i Olovu.

Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine uspostavila je veze s Narodnooslobodilačkim pokretom na Ozrenu i sarađivala je s Ozrenskim partizanskim odredom, a u decembru mu se pridružila i postala upravnica bolnice Odreda. Potom je bila referent saniteta Prvog udarnog bataljona i Šeste istočnobosanske udarne brigade.

U martu 1943. godine, prilikom evakuacije ranjenika iz manastira Lovnica iz okolice Šekovića, formirana je velika partizanska bolnica u selu Donja Trnova, kod Bijeljine, čija je organizatorica i upravnica bila Roza. U septembru 1943. godine postavljena je za referenta saniteta i upravnicu bolnice 17. istočnobosanske divizije. Kasnije je bila upravnica Hiruške pokretne bolnice Druge armije.

U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljena je 1942. godine.

Nakon oslobođenja Jugoslavije, nastavila je profesionalnu ljekarsku karijeru u Jugoslavenskoj armiji. Završila je specijalizaciju iz infektologije i bila prva načelnica novoformirane Klinike za zarazne bolesti (1961.) na Vojnomedicinskoj akademiji (VMA), a od 1965. godine je bila i profesorica za infektivne bolesti. Bila je predsjednica Glavne vojno-ljekarske komisije VMA.

ROZA PAPO S DRUGOVIMA 1944. GODINE

Bila je jedna od dvije žene s generalskim činom u Jugoslavenskoj narodnoj armiji.

Umrla je 25. februara 1984. godine u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih odlikovanja, među kojima su Orden zasluga za narod sa srebrenom zvijezdom, Orden bratstva i jedinstva sa srebrenim vijencem i drugi…

(SB)