Posljednji dan aprila je krajnji rok da se finalizuje Reformska agenda da bi Bosna i Hercegovina mogla učestvovati u Planu rasta za Zapadni Balkan, na osnovu čega bi imali mogućnost povlačenja više od dvije milijarde maraka investicija iz Evropske unije.

Da li će biti prolongiranja roka da bi domaći nosioci vlasti ispunili svoj dio posla, još se ne zna. Istovremeno, iz Direkcije za evropske integracije u našoj zemlji saopćeno je da je Bosna i Hercegovina počela prvu fazu priprema za pregovore sa Evropskom unijom.

Dokument konkretnih reformi u Bosni i Hercegovini preduslov je učešća u Planu rasta za Zapadni Balkan. Sve zemlje su ovaj strateški dokument već predale, izuzev BiH. Rok je kraj aprila, a nepoštovanje roka pokazalo bi samo da i ono što se samo nudi, nesposobnošću ili namjernim opstrukcijama nosioci vlasti u Bosni i Hercegovini nisu u stanju realizovati. Posljedice bi, naravno, najviše osjetili građani.

"To će osjetiti cijelo društvo, ali to bi trebao biti povod da društvo traži dijalog i kompromis, jer su to osnovna pravila kompromisa, nekome nešto ponuditi da bi dobio. Ključno je pitanje ko je kome šta ponudio“, kazao je zastupnik u Bundestagu Josip Juratović.

Ono što je usaglašeno izvještajem biće poslano Evropskoj komisiji, u petak je istakla predsjedavajuća Vijeća ministara BiH Borjana Krišto.

"O svemu onome što je usuglašeno i jedinstveno mi ćemo poslati prema Europskoj komisiji kroz jedan konsolidirani izvještaj. Ja sam poslala jedno pismo svim članovima radnog tima povjerenstva i upozorila ih, ali naravno ne možete uticati. Ustavna struktura Bosne i Hercegovine je takva da svako ima pravo kad su u pitanju njegove nadležnosti da se izjasni i da dostavi određene primjedbe“, kazala je Krišto.

Kada je riječ o nemogućnosti usaglašavanja reformi, prethodno je ministar vanjske trgovine i ekonomskih odnosa Bosne i Hercegovine Staša Košarac naveo da određena pitanja, koja su u ustavnoj nadležnostiRS-a i FBiH, ne mogu biti prenesena na državni nivo pod plaštom ambicioznosti prema Evropskoj uniji.

Dvije milijarde maraka, ukoliko ih BiH na kraju uspije povući, mogu pomoći svim segmentima privrede u Bosni i Hercegovini, uticati na ekonomski rast, uključujući funkcionalnije institucije i snažniju vladavinu prava.