Iz Crnogorskog društva nezavisnih književnika poručuju da „recentni velikosrpski program, koji se u različitim oblicima kontinuirano reciklira i inovira potonjih sto osamdeset godina, čiji je cilj radikalna promjena političkog i nacionalnog karaktera Crne Gore, razuđen je i sveobuhvatan“:

FAKSIFIKOVANJE POPISA STANOVNIŠTVA

"Novo 'Načertanije' često presudno utiče na programe političkih stranaka, medijsku propagandu, sportske manifestacije, kadrovsku politiku, demografiju, te kreira izmišljanje vjerskih rituala i pučke tradicije koje nemaju uporište u crnogorskoj tradiciji, kao i djelovanje represivnih i obavještajnih službi, javnih medija, pravosuđa, diplomatije...

Njihov trenutni fokus je da Srbi, postanu većinska nacija u Crnoj Gori: kroz falsifikovanje popisa stanovništva, i uvođenja dvojnog državljanstva, kako bi dodatno upisali u crnogorsko državljanstvo par stotina hiljada državljana Srbije koji su porijeklom iz Crne Gore."

U junu je za „Slobodnu Bosnu“ govorio pisac sa Cetinja Milorad Popović. Pričao je o onom što i mi u Sarajevu vidimo, a to je da u posljednje četiri godine velikosprska struktura permanentno razara tkivo Crne Gore. „Onu supstancu, i društvenu i državnu i nacionalnu. U svim bitnim institucijama su ljudi koji su dio te ideologije. Dakako, oni su među sobom podijelili uloge.

Ovaj Andrija Mandić ima ulogu, ono što u atletici zovu zec, da trči prvi kilometar, dva i diktira tempo, tako da on otvara neke teme koje su do sada bile skrivene. Njihov cilj je da se promijeni Ustav Crne Gore, da u Ustav uđu te sprske komponente - jezik, zastava i ostali simboli - da uvedu dvojno državljanstvo kako bi još nekoliko stotina državljana Srbije porijeklom iz Crne Gore dobilo pravo glasa a da bi zacementirali srpsku poziciju u Crnoj Gori za vijeke, vjekova. I da čekaju povoljan međunarodni momenat da promijene granice, kao 1918. kada se Crna Gora nasilno prisajedinila Kraljevini Srbiji“, veli Popović.

"U toku je, dakle, ključna faza za ostvarenje konačnog rješenja crnogorskog pitanja: potpune asimilacije crnogorske nacije i ponovne aneksije Crne Gore Srbiji“, upozoravaju iz CDNK-a.

Tvrde da je proces asimilacije Crnogoraca uveliko odmakao u posljednjih trideset pet godina: danas ih je u Crnoj Gori i Srbiji manje oko četrdeset odsto u odnosu na 1989. godinu: u Srbiji je broj nacionalnih Crnogoraca sa sto pedeset šest hiljada spao na dvadeset hiljada(!), a u Crnoj Gori sa četiristo hiljada na nešto manje od dvjesta osamdeset hiljada.

„Prema tom planu predviđeno je da Crnogorci u narednoj deceniji trajno izgube obilježja moderne nacije. To jest, da se u pograničnim prostorima potpuno stope u srpski nacionalni korpus, a  u preostalim enklavama - središnjoj i južnoj Crnoj Gori - identifikuju kao folklorna grupa, nalik na Gorance, Cincare, Bunjevce.

U metodima tvrde i meke asimilacije - nasilne i nenasilne -  akceptirano je da se sve odjelite tradicijske vrijednosti: istorijske bitke, veliki junaci, državotvorci i pjesnici, kao i savremena politička i kulturna postignuća, ozakone u Ustavu, simboličkim znamenjima i školskim programima, kao integtalni dio srpske tradicije i kulture", navode iz CDNK-a. 

DIGNITE SVOJ GLAS

Da prosrpski orijentirana vlast u Crnoj Gori čini sve da obezvrijedi, omalovaži, pa čak i da ugasi vrijedna crnogorska društva i udruženja nema nikakve dileme.

U posljednje četiri godine, Crnogorski centar PEN kluba, Crnogorsko društvo nezavisnih književnika, DANU, većina ostalih umjetničkih esnafskih udruženja, nisu dobili jedan euro iz državnog budžeta, dok se pojedinci, udruženja, organizacija s (veliko)srpskim nacionalnim predznakom, obilato finasiraju iz budžetskih stavki za kulturu, kao i iz diskrecionih fondova Vlade, prenio je jutros CdM. U međuvremenu su se, čitamo, ugasili prestižni izdavači, časopisi sa internacionalnim renomeom, zamrlo je književno prevođenje i međunarodna razmjena u domenu likovne, filmske, muzičke produkcije.

Pričao nam je Popović prije skoro dva mjeseca i o perspektivi na ovim prostorima.

„To je više u sferi vidovitosti. Ko poznaje istoriju Balkana vidio je da su sve racionalne prognoze ovdje padale u vodu. Nažalost, ono što je izgledalo najluđe to se često i ostvarivalo. Međutim, Srbi sami nemaju snagu da uđu u neki veliki okršaj. Jer, slabi su i vojno i ekonomski za rat. RS je ispražnjen, a i u Srbiji je jedna opšta depresija. Ali, oni računaju na jednu širu sliku, na krizu koja je permanentna, na evropske izbore koji su upravo održani, gdje su proputinovske snage sve jače.

Računaju na konfuziju, na koju je računao Hitler početkom tridesetih godina prošlog vijeka, kada je iz jedne inferiorne pozicije postao najmoćniji čimbenik evropske politike. Ukoliko je nekome izvana interes ovdje da stvori belaja njega je lako stvoriti. Ali ako Evropska unija i NATO žele stabilnost, daljnji prosperitet, ako žele da se ovaj prostor uljudi, da postane dio evropskog političkog svijeta, što geografski i jeste, oni imaju snage da to riješe. Velika nepoznanica su američki predsjednički izbori. Ukoliko demokrate pobijede, mislim da su mnogo bolje šanse da se ovdje stabilizuju stvari. Ali ako Trump pobijedi, stvari će biti potpuno neizvjesne.“

A u CDNK-u se pitaju zašto šute profesori filozofskog fakulteta, akademici, umjetnička udruženja, istaknuti kulturni stvaraoci, mediji... Pozivaju, zato, kulturne djelatnike i aktiviste da dignu glas u odbranu crnogorske kulture, kao i sopstvenog građanskog i stvaralačkog dostojanstva. „Jer, ukoliko se ne izbore za svoje građansko dostojanstvo i umjetničke slobode cijena njihovog straha i oportunizma biće drastična: moraće se odreći pripadnosti crnogorskoj kulturi ili će postati nacionalni apartidi“.

(Dino Bajramović)