Glavni junak naše današnje priče je Zdravko Čelar, komandant Četrvrtog krajiškog proleterskog bataljona i narodni heroj Jugoslavije.

Čelar je, nakon završetka Osnovne i Građanske škole u rodnom Bosanskom Petrovcu, upisao Trgovačku akademiju u Banjoj Luci, a poslije toga i Visoku komercijalnu školu u Zagrebu. Zbog teških materijalnih prilika, morao je napustiti školovanje u Zagrebu i počeo raditi kao honorarni nastavnik u Građanskoj školi u Bosanskom Petrovcu. Politički je djelovao i u svom rodnom kraju među omladinom, radnicima „Šipada“ i seljacima. Na izborima 1938. godine agitirao je protiv režima, zbog čega je otpušten iz službe. Tokom 1939. godine, osnovao je i vodio radničko-potrošačku zadrugu u Oštrelju.

Aprilski rat 1941. godine zatekao ga je kao vojnika u blizini Zagreba. Poslije kapitulacije i okupacije Kraljevine Jugoslavije, vratio se u Bosanski Petrovac, gdje je, zajedno s ostalim članovima Komunističke partije Jugoslavije, radio na pripremama za ustanak. Ubrzo postaje jedna od vodećih ličnosti na području Bosanskog Petrovca.

U julskom ustanku 1941. godine, Zdravko Čelar postaje komandir Štaba za petrovački kraj. Već u prvim borbama dolaze do izražaja njegova hrabrost i organizacione sposobnosti. Prilikom formiranja partizanske čete u selu Vođenici, Zdravko je postavljen za komandira. Četa je ubrzo postala jedna od najboljih u petrovačkom kraju. Prema prvobitnom planu CK KPJ i Vrhovnog komandanta NOP i DVJ Josipa Broza Tita, u sastav Prve proleterske udarne brigade trebalo je da uđe i jedan krajiški proleterski bataljon. Zdravko je, zajedno s ostalim vojnim i partijskim rukovodiocima, dobio zadatak da izvrši pripreme i formira taj batljon. Kada je bataljon formiran 25. marta 1942. godine u Čelincu, Čelar je postavljen za komandanta.

Krajiški proleterski bataljon je krenuo u pravcu istočne Bosne, s namjerom da se tamo spoji sa Prvom proleterskom udarnom brigadom. No, zbog jačanja četničkih snaga u centralnoj Bosni i previranja u četama Četvrtog krajiškog partizanskog odreda, bataljon je ostao jedina partizanska jedinica na tom terenu, izložena danonoćnim napadima četnika, ustaša i Nijemaca. Krajem maja i početkom juna 1942. godine, bataljon je napalo više hiljada neprijateljskih vojnika i potisnut je na planinu Motajicu. U teškoj borbi, bataljon je bio desetkovan. Zdravko Čelar se, sa Štabom bataljona i grupom boraca, probio do sela Ilove, gdje su upali u četničku zasjedu i bili uhvaćeni.

Četnici su u julu 1942. godine strijeljali Zdravka Čelara u selu Rakovcu kod Srpca.

Ukazom Vrhovnog štaba NOP i DVJ 7. augusta 1942. godine proglašen je za narodnog heroja, među prvim borcima NOV i POJ.

Srbijansko selo Čelarevo kod Bačke Palanke, koje je se prije zvalo Čib, naseljeno 1946. godine stanovnicima iz Bosne i Hercegovine, sa ponosom je ponijelo njegovo ime.

(SB)