Heinrich Luitpold Himmler bio je glavni zapovjednik njemačke policije, SS-a, SD-a, Gestapoa i RSHA, te samim time i jedan od najmoćnijih ljudi nacističke Njemačke.

Himmler je bio jedan od glavnih organizatora holokausta. Kao osnivač i nadležni u nacističkim koncentracijskim logorima i Einsatzgruppen odredima smrti, Himmler je imao svu oblast da implementira genocid za gotovo 6 miliona ljudi na industrijskoj skali.

Taj genocid odnosio se pretežito na Židove, ali i druge rase, nacionalonosti i uvjete s kojima se nije slagala nacistička ideologija, ali za genocid koristio se i "posebni tretman" (Sonderbehandlung) poput ubistava u plinskim komorama.

Godine 2008, njemački ga je časopis Der Spiegel proglasio najvećim masovnim ubicom u historiji čovječanstva.

Heinrich Himmler, glavni organizator holokausta, naredio je 16. decembra 1942. godine da se svi Romi, koji još žive u njemačkom reichu, moraju deportirati u Auschwitz. Ovaj dekret označio je zadnju fazu plana istrebljenja Roma.

Za njemačke, austrijske i češke Rome i Sinte, masovne deportacije prema logorskom sistemu Auschwitz-Birkenau počele su u aprilu 1943. godine. Više od 20.000 Roma i Sinta bilo je nagurano u 32 drvene barake u „ciganskom porodičnom logoru“ u Auschwitzu. Do jula 1944. godine oko 70 posto njih bilo je mrtvo. Oni koji su još uvijek mogli raditi, prebačeni su u druge koncentracijske logore. Preostalih 2.879 zatočenika ubijeno je u plinskim komorama tokom noći 2. augusta 1944. godine. Nakon što je sovjetska Crvena armija oslobodila Auschwitz u januaru 1945. godine, u logoru su preostala još samo četiri živa Roma.

Historičari procjenjuju da je u holokaustu ubijeno oko 500.000 Roma i Sinta. Kao i Židovi, bili su žrtve rasnih progona koje su provodili nacisti i njihovi fašistički saveznici, među kojima i zločinački režim NDH koji je 1941. uspostavljen na području današnje Hrvatske, BiH i dijela Srbije. Međutim, radi kontinuiranih rasnih predrasuda i diskriminacije, ovaj genocid je u velikoj mjeri još uvijek nepoznat i nedovoljno istražen. Romi i Sinti su ubijani u logorima smrti, a u logorima prisilnog rada i koncentracijskim logorima umirali su od gladi i bolesti. Mnogi od njih su deportirani i iskorištavani kao prisilna radna snaga na poljoprivrednim gospodarstvima, gradilištima i u industriji. U mnogim zemljama, uključujući Njemačku, preživjeli Romi i Sinti nisu bili priznati kao žrtve nacističkih progona u desetljećima nakon završetka Drugog svjetskog rata.

Neželjen od svojih bivših kolega i progonjen od saveznika, Himmler je nekoliko dana lutao oko Flensburga, blizu danske granice, središta Dönitzove vlade. U pokušaju da izbjegne hapšenje, prerušio su u narednika tajne vojne policije, koristeći ime Heinrich Hitzinger, i obrijavši brkove i stavivši povez preko lijevog oka, u nadi da će se vratiti u Bavarsku. Himmler je uhapšen 22. maja 1945, i u zatočeništvu je ubrzo prepoznat. Himmler je zapisan za suđenje zajedno s ostalim većim njemačkim zapovjednicima u Nürnbergu, no počinio je samoubistvo trovanjem u Lüneburgu, popivši tableticu cijankalija prije nego što je ispitivanje započelo. Njegove posljednje riječi su bile: Ich bin Heinrich Himmler!

(SB)