Bosna i Hercegovina je tektonski aktivno područje što potvrđuje veliki broj zemljotresa u njenoj historiji. U državi postoji nekoliko značajnih regionalnih rasjeda kao što su bugojanski, višegradski, neretvanski i banjalučki, uz koje se mogu stvarati zemljotresi razorne jačine, a često uzrokuju manja podrhtavanja tla.

Najjači zemljotresi koji su zabilježeni do sada u BiH su: 1905. godine u Petrovcu jačine 5,0; 1907. u Počitelju jačine 5,7; 1908. u Vlasenici jačine 5,3; 1916. u Bihaću jačine 5,0; 1923. u Jajcu jačine 5,0; 1927. u Ljubinju jačine 6,0; 1940. u Derventi jačine 5,1; 1950. u Drugovićima/Banja Luka jačine 5,7; 1962. na Treskavici jačine 6,0; 1967. u Srebrenici jačine 5,1; 1969. u Gacku jačine 5,0; 1981. u Banjaluci jačine 5,4; 1984. u Lukavcu jačine 5,0 i 2003. u Stocu/Hutovo blato jačine 3,6 stepeni prema Richteru.

Najjači zemljotres ikada desio se u Banjaluci, 1969. godine jačine 6,6 stepeni po Richteru. Počeo je u noći 26. oktobra u 2:55 sati, podrtavanje se nastavilo do 8:53 sati kada je se desio i onaj najjači udar jačine 6,6 Richtera. Tada je poginulo 15 osoba, a hiljadu ljudi su bili teže i lakše povrijeđeni. Potpuno je uništeno 86.000 stanova.

Kada govorimo o planeti Zemlji, najjače podrtavanje tla desilo se devet godina prije banjalučkog potresa. Konkretno, 22. maja 1960. godine u 15:11 sati u potpunosti je razoreno više od 40 posto zgrada i kuća u Valdiviji, gradu u Čileu.

Jačina zemljotresa je bila 9,5 stepeni po Rihteru. Poginulo je nekoliko hiljada ljudi, a prema nekim procjenama broj se kretao blizu 6.000 osoba.

Dva miliona ljudi ostalo je bez krova nad glavom. Šteta potresa u Valdiviji iznosila je više od tri milijarde dolara.