Novi Pazar je proteklog vikenda bio centar Srbije, što je neke navelo da se prisjete i dana kad je Jugoslavija gledala u to mjesto - zbog posete Josipa Broza Tita.

U proljeće 1971. godine, Josip Broz Tito, tadašnji predsjednik SFRJ, posjetio je Novi Pazar i zaustavio se na posebnom mjestu - u motelu Sopoćani, nadomak istoimenog manastira. Tog dana, zelenilo ispod manastirskih zidina pretvorilo se u improvizovanu sofru. Sjedio je za stolom sa lokalnim domaćinima i uživao u specijalitetu pripremljenom samo za tu priliku – tembali, starom jelu serviranom u posudama koje su mu i dale ime.

Ovaj događaj je u svojoj kolumni za Novosti opisao Sinan Gudžević, govoreći o knjizi "Dalge" Refika Ličine:

"U dalge se na jedan dan upisao i drug Tito. Kad je za posjete Pazaru, aprila 1971, sjeo za sofru postavljenu nasred ledine ispod manastira u Sopoćanima, da jede tembalu, koju mu je pripremio Iso Varcar. Tembala je jelo nazvano po tembalu, što je sahan, čanak, zdjelica. Tembala, kao jelo je jednina, a tembala kao posude su množina. Prije tembale i tembala kahvu dobrodošlice je Titu iznio konobar Ćazo, pa su mu drhtale ruke i izlila mu se preko šoljice. Tito mu je kazao: 'Ništa, ništa, to smo obojica krivi. Dajmo onda obojica i kavu popiti.'"

Ručkom je Tito bio zadovoljan. Nakon obroka, prišao je osoblju, rukovao se i srdačno zahvalio. Jedna od najdugovečnijih kuharica motela, Buda, koja je preminula krajem 2021. nosila je tu uspomenu cijelog života:

"Bio je veoma prijatan, zadovoljan uslugom, čak sam se i slikala s njim. Bio je to za mene veliki događaj koji ću pamtiti dok sam živa."

Fotografija sa njim brižljivo se čuvala, odolijevajući svim kasnijim vremenima - i burnim i mučnim, prenosi City magazin.

Motel Sopoćani je tih godina bio više od običnog svratišta - bio je mjesto susreta domaćih i stranih zvaničnika, ambasadora, članova Komunističke partije poput Kardelja i Rankovića. Ali najveći i najdraži gost ostao je Tito.

Danas, kada studenti ponovo podižu glas, možda je pravo vrijeme da se sjetimo da historija nije ono što se desilo, već ono što odlučimo da ne zaboravimo.