Fudbal je ovog decembra u centru pažnje- iako smo navikli da u ovom terminu gledamo završnice najjačih fudbalskih liga i najuzbudljivije mečeve grupne faze Lige šampiona ili Lige Evrope, na meniju svih fudbalskih sladokusaca je Svjetsko prvenstvo koje je počelo 20. novembra. Turnir, koji se igra u Kataru, se po mnogo čemu razlikuje od svih koje smo gledali do sada.

Katar je domaćinstvo Svjetskog prvenstva od svjetske kuće fudbala dobio još 2010. godine. Tada je ova ostrvska država, koja se ne može pohvaliti bogatom fudbalskom istorijom, uspjela da ubijedi sve da će turnir organizovati bolje od SAD, Australije, Južne Koreje i Japana, koji su takođe bili u najužoj konkurenciji.

NAJSKUPLJI DO SADA

Ovo je najskuplji Mundijal koji do sada organizovan- za njega je potrošeno više od 220 milijardi dolara, sudeći po zvaničnim izvještajima. Ukupan nagradni fond turnira iznosi čak 700 miliona dolara, a svaka reprezentacija je samim dolaskom u Katar „zaradila“ dva miliona dolara. Svi koji prođu grupnu fazu odlaze kući sa još 10 miliona u džepu, dok će reprezentacija koja podigne pehar inkasirati 42 miliona dolara, što je za četiri miliona više od sume koje zaradila Francuska kao pobednik prošlog turnira. Poraženi finalista kući odlazi sa bronzanom medaljom i 30 miliona dolara, tri miliona više nego što je dobila Hrvatska reprezentacija 2018. godine.

FIFA je povjerovala organizatorima da će obezbijediti klima uređaje koji će uspjeti da obore tamošnje ljetnje temperature sa preko 40 stepeni na prijatnih 23. Do 2015. godine je već bilo jasno da takva tehnologija još uvijek nije razvijena i svjetska kuća fudbala se odlučila na presedan- Mundijal je pomjeren iz ljeta u zimu, iz juna i jula u novembar, što je razljutilo mnoge ljubitelje fudbala ali i fanove sportskog klađenja, jer su sada prekinuta fudbalska prvenstva ali i evropski kupovi.

Najbolje reprezentacije i igrači iz cijelog svijeta su morali, prije svega, da se naviknu na klimatske uslove u ovoj zaljevskoj zemlji. Reprezentacije koje dolaze iz Evrope, Sjeverne Amerike, Azije imale problema da se prilagode ljetnjim uslovima koji trenutno vladaju u Kataru. Igrati fudbal na temperaturama koje su konstantno iznad 30 stepeni nije prijatno, zbog čega se utakmice redovno prekidaju.

Ipak, domaćini su otišli i korak dalje- jedan od stadiona „Al Džanub“, na kojem su se igrale utakmice grupa D i G kao meč između selekcija Kameruna i Srbije, na primjer, posjeduje klima uređaje koji se nalaze ispod skoro 40 hiljada sjedišta. Iz tih uređaja izlazi hladan vazduh, koji potom pada na tlo i tako hladi i teren na kojem se igra. Ovo svakako nije dovoljno pa su se organizatori odlučili da u istu svrhu “uposle” i velike ventilatore, kako bi dodatno rashladili igrače. 

Upravo zbog komplikovanih infrastrukturnih zahtjeva, utakmice se igraju na manjem broju stadiona nego inače. Kako su proteklo Svjetsko prvenstvo, koje se odigralo u Rusiji 2018. godine, obilježile stotine kilometara koje su morali da pređu i navijači ali i reprezentacije, ove godine je slika drugačija. Katar je najmanja zemlja koja je ikada organizovala takmičenja najboljih fudbalskih reprezentacija svijeta, i svi stadioni su blizu.

Termini u kojima se utakmice igraju su odlični za publiku u Evropi. Program se otvara duelom u 14 časova, dok drugu utakmicu dana gledamo od 17. Već smo se navikli da najzanimljivije mečeve gledamo svake večeri od 20 časova. Ovaj termin rezervišite i tokom narednih faza Svjetskog prvenstva, jer ćemo u njemu gledati one najbolje. Iako smo tokom grupne faze gledali po tri utakmice dnevno, bilo je i sasvim dovoljno vremena da se odigra i neka online igra na sreću.

ŠTA JE PODIGLO PRAŠINU?

Možda je ipak i bolje posmatrati utakmice putem TV-a jer su ulaznice dosta skuplje nego do sada. Iako se još ne zna koje će se dvije reprezentacije susresti u finalu, zna se da ulaznica za finale koje je na programu 18. decembra košta, u prosjeku, 1.600 dolara. To je čak duplo više od cijene koju su plaćali posjetioci finala u Rusiji 2018. godine.

Kako Katar ima zaista striktne zakone, ni ne treba da čudi što su mnoge stvari u ovoj ostrvskoj zemlji zabranjene. Za navijače fudbal i pivo su nerazdvojni, pa su se zato mnogi začudili kada su čuli da je Kataru zabranjeno konzumiranje alkohola na javnim mjestima. Ipak, organizatori morali da malo popuste i omogućili navijačima da u fan zonama, koje se nalaze na svakom stadionu, konzumiraju omiljeno piće.

Pred početak turnira, digla se i velika prašina oko političkih poruka koje su neke od reprezentacija htjele da prenesu da na svojim dresovima. Iako je FIFA od početka bila jasna i tvrdila da „fudbal ne smije da se uvlači u politiku“, fudbaleri su ipak htjeli da zaobiđu ovu „tihu“ zabranu.

Kapiten Engleske reprezentacije Hari Kejn, zajedno sa još devet kapitena reprezentacija koje dolaze iz Evrope, htio je da na teren izađe sa trakom na kojoj piše „jedina ljubav“ i tako pošalje poruku od ljudskim pravima. Fudbal, kao najpopularniji sport na svijetu, se koristi kao mjesto za prenošenje raznih poruka, što ponekad smeta pravim navijačima jer sport stavlja u drugi plan.

(Promo)